فوتبال به سبک راگبی
بحث در مورد قوانین کمبریج، و پیشنهادات برای ارتباط احتمالی با کمبریج در مورد این موضوع، باعث به تاخیر انداختن "تسویه" نهایی قوانین به جلسه بعدی، در 1 دسامبر، شد. تعدادی از نمایندگانی که از فوتبال به سبک راگبی حمایت می کردند در این جلسه اضافی شرکت نکردند و در نتیجه هک و حمل ممنوع شد. همانطور که گزارش روزنامه از یک جلسه بعدی بیان کرد، "ظاهر برخی از قوانین اخیراً در کمبریج به نظر می رسید که حمایت ضمنی از طرفداران "عدم هک کردن" داشته باشد.
فدراسیون فوتبال قانون آفساید کمبریج را تقریباً کلمه به کلمه تصویب کرد و جایگزین عبارت کاملاً متفاوت در پیش نویس قبلی شد. مورلی حتی پیشنهاد کرد که قوانین اتحادیه فوتبال "تقریباً با قوانین کمبریج یکسان" شود، اما این پیشنهاد توسط رئیس فدراسیون فوتبال، آرتور پمبر، رد شد. در نتیجه، قوانین نهایی منتشر شده FA در سال 1863 بسیاری از تفاوتها را با قوانین کمبریج که در پیشنویس قبلی وجود داشت، حفظ کرد، از جمله موارد زیر:
قوانین فدراسیون فوتبال اجازه میداد توپ گرفته شود، و برای یک ضربه آزاد یک ضربه ایستگاهی اعلام شد. قوانین کمبریج همه ی دست زدن به توپ را ممنوع می کرد به جز توقف توپ.
قوانین FA یک پرتاب را زمانی که توپ وارد تماس می شد، اعلام می کرد، در حالی که قوانین کمبریج یک ضربه را نشان می داد.
قوانین اتحادیه فوتبال انگلیس هر بار که یک گل به ثمر میرسد، پایانها تغییر میکرد، در حالی که قوانین کمبریج تصریح میکرد که پایانها فقط باید در نیمهتیم تغییر کنند.
با این حال، اهمیت تاریخی این تمایزات در مقایسه با تصمیم برای رد هک و حمل توپ ناچیز بود. جاناتان ویلسون آن را اینگونه خلاصه کرده است:
بردن توپ غیرقانونی بود، و [انجمن] فوتبال و راگبی راه خود را طی کردند.